In de afgelopen dagen hebben een aantal top goeroes in de V.S. interessante uitspraken gedaan. De meest opzienbarende uitspraak kwam van Jeffrey Gundlach. Hij is manager van Double Line en heeft 100 miljard dollar onder beheer. Zijn boodschap is simpel; Sell everything. Volgens deze topbelegger maakt de combinatie van lage of zelfs negatieve rentes en structureel dalende winstcijfers bij bedrijven zowel obligaties als aandelen niet interessant. Inmiddels is een andere beursgrootheid het met hem eens. Bill Gross, de ex topman van de grootste obligatiebelegger ter wereld Pimco, uitte zich eveneens met een soortgelijke boodschap. Wat zien deze beleggers dat de markt nog niet wil zien?
Persoonlijk heb ik mij verbaasd over de reactie van de markt op de economische groeicijfers van afgelopen vrijdag. Het GDP in de V.S. kwam substantieel lager uit dan verwacht maar de S&P 500 beloonde dit cijfer met een nieuwe Allt ime high (intraday). In de vorige eeuw zou zo een economisch cijfer geleid hebben tot een sell off. Nu lijken beleggers gehypnotiseerd door de centrale bankiers. Er is sprake van een zelfgenoegzaamheid die ongekend is. Hoe lang kan een dergelijke situatie duren vraag je je dan af.
Het elastiek dat uitgetrokken wordt tussen rendement en risico staat vol op spanning. Maar voordat het knapt moet er toch nog iets gebeuren. De aanleiding die de boel in beweging gaat zetten is nog steeds niet gevonden. De econoom Keynes had gelijk toen hij zei “The market can stay longer irrational then you can stay solvent”.
Nu zijn er de afgelopen jaren diverse doomdenkers gesneuveld. Zij waren te vroeg met het verkondigen van het einde der tijden. Wellicht was de analyse juist, maar kregen ze niet de tijd om hun gelijk te halen. Te vroeg tegen de stroom in gaan is gevaarlijk. Het blijft lastig en dus is timing alles. Maar timing is ook moeilijk.
Het alternatief is het beschermen van een portefeuille door keihard bescherming te kopen. Persoonlijk maak ik daarvan dankbaar gebruik door bijvoorbeeld opties te kopen als dekking. Veel beleggers vinden dit zonde van het rendement. Maar deze beleggers zijn vergeten wat de diverse (onverwachte) dalingen voor een impact hebben gehad, en hoe lang de recuperatie periode is na zo een klap.
In de afgelopen drie decennia hebben aandelenmarkten maar liefst zeven correcties gekend van meer dan 20%. (zie de grafiek) Een belegger die het zich kan permitteren om niet af te dekken zingt de rit wellicht uit, mits hij over een zeer lange adem beschikt. De meeste beleggers van boven de vijftig zouden zich echter moeten afvragen of zij het zich kunnen permitteren om ongedekt op de markt rond te lopen. Zeker nu het dreigingsniveau groter is dan ooit tevoren.
