Een offensieve beleggingsstrategie is een beleggingsstrategie die er op gebaseerd is om het rendement te maximaliseren door een relatief hoog risico te nemen. Een offensieve beleggingsstrategie kan gekenmerkt worden als een agressieve beleggingsstrategie. Bij het volgen van een offensieve beleggingsstrategie, ligt de nadruk op kapitaalgroei door het behalen van hogere rendementen dan gemiddeld. Dit in tegenstelling tot een defensieve beleggingsstrategie – die gekenmerkt is door het veilig stellen van de hoofdsom – door het afdekken van je risico.
Offensieve of agressieve beleggingsstrategieën zijn zeer geschikt voor jong volwassenen met wat kleinere portefeuilles. De reden hiervoor is dat jong volwassenen nog een lange beleggingshorizon voor zich hebben, die hen in staat stelt om beter marktfluctaties op te kunnen vangen. Dit omdat aan het begin van je carrière verliezen minder impact hebben. Bij een agressieve beleggingsstrategie – is ongeacht de leeftijd van de belegger – een hoge risico tolerantie een absolute voorwaarde.
Hoe werkt een offensieve beleggingsstrategie?
De agressiviteit van een beleggingsstrategie hangt af van het relatieve gewicht van activaklassen met een hoog rendement en een hoog risico in de portefeuille. Activaklassen kunnen worden gekenmerkt door beleggingsinstrumenten. Aandelen, vastrentende waarden (bijv. obligaties), geldmiddelen, kasequivalenten, onroerend goed, grondstoffen en valuta’s zijn veelvoorkomende voorbeelden van activaklassen.
Stel portefeuille A heeft een activaspreiding van 75% aandelen, 10% grondstoffen en 15% vastrentende waarden. Portefeuille A kan dan als vrij agressief worden beschouwd, want 85% (75% aandelen + 10% grondstoffen) van de portefeuille is belegd met een hoog risico.
Stel dat portefeuille B bestaat uit een activaspreiding van 85% aandelen en 15% grondstoffen. Portefeuille B is met deze activaspreiding nog veel agressiever dan portefeuille A, omdat deze portefeuille 100% uit agressieve activa bestaat.
De samenstelling van aandelen in een portefeuille kan een aanzienlijke invloed hebben op het risicoprofiel van een portefeuille. Stel de aandelencomponent bestaat alleen uit blue chip-aandelen. Je portefeuille wordt dan als minder risicovol beschouwd dan wanneer de portefeuille alleen aandelen bevat met een kleine kapitalisatie. Stel dit zou het geval zijn in het eerder genoemde voorbeeld – dan kan portefeuille B aantoonbaar als minder agressief worden beschouwd dan portefeuille A – ook al bestaat portefeuille B uit 100% agressieve activa.
Nóg een ander aspect waar een offensieve beleggingsstrategie mee te maken heeft, is met allocatie. Allocatie is de verdeling van de portefeuille. Zo is een strategie die eenvoudig al het beschikbare geld gelijktijdig in 15 verschillende aandelen verdeelt, een zeer agressieve strategie. Maar het geld gelijk verdelen in slechts 5 verschillende aandelen zou nog veel agressiever zijn. Dit omdat het risico nu nog hoger is, omdat je minder spreiding hebt.
Agressieve beleggingsstrategie en actief beleggen
Een offensieve beleggingsstrategie heeft een actiever beheer nodig dan een conservatieve ‘buy-and-hold’-strategie. Dit omdat deze agressieve strategie waarschijnlijk veel volatieler is en regelmatig aangepast moet worden, afhankelijk van de wisselende marktomstandigheden. Ook is er meer herbalancering nodig om de portefeuilleallocatie weer op hun streefniveau te brengen. De volatiliteit van de activa kan ertoe leiden dat de allocaties aanzienlijk afwijken van hun oorspronkelijke gewicht. Dit extra werk leidt ook tot hogere vergoedingen, aangezien de portefeuillebeheerder mogelijk meer personeel nodig heeft om al deze functies te beheren.
De laatste paar jaar is er een flinke terugval geweest m.b.t. offensieve beleggingsstrategieën. Veel beleggers hebben hun vermogen uit hedgefondsen (actief beheerde investeringspools) gehaald, vaak mede door de underperformance van de betreffende managers. In plaats daarvan zijn veel mensen hun geld gaan beleggen bij passieve beheerders. Deze managers houden zich aan beleggingsstijlen die vaak gebruikmaken van indexfondsen voor strategische rotatie. In deze gevallen weerspiegelen portefeuilles vaak een marktindex.
