Management fee. Letterlijk vertaald een beheervergoeding.
Wat is een management fee?
Een management fee is een vergoeding die door een beleggingsbeheerder in rekening wordt gebracht voor het beheer van een beleggingsfonds. De management fee is bedoeld om de beheerders te vergoeden voor hun tijd en expertise voor het selecteren van aandelen en het beheren van de portefeuille. Het kan ook andere aspecten omvatten. Denk bijvoorbeeld aan kosten voor ‘investor relations’ (IR) en de administratiekosten van een fonds.
Belangrijkste leerpunten
- Beheervergoedingen zijn in principe de kosten om een beleggingsfonds professioneel te laten beheren door een echte beleggingsbeheerder.
- De management fees dekken niet alleen de kosten voor het betalen van de beheerders, maar ook de kosten van investor relations en eventuele administratieve kosten.
- Vergoedingsstructuren zijn meestal gebaseerd op een percentage van het beheerd vermogen; ze variëren meestal van 0,10% tot meer dan 2% van het beheerd vermogen, een ‘average management fee’ of gemiddelde is lastig vast te stellen.
Management fee uitgelegd
De management fee is de kostprijs om uw vermogen professioneel te laten beheren. De vergoeding compenseert professionele geldbeheerders om effecten voor de portefeuille van een fonds te selecteren. Deze kunnen ze vervolgens beheren op basis van de beleggingsdoelstelling van het fonds. De structuur van de management fees varieert van fonds tot fonds. Doorgaans is dit gebaseerd op een percentage van het beheerd vermogen. De management fee van een beleggingsfonds zou bijvoorbeeld kunnen worden uitgedrukt als 0,5% van het beheerd vermogen.
Grote verschillen in management fees
Beheerkosten kunnen variëren van slechts 0,10% tot meer dan 2% van het beheerd vermogen. Dit verschil in de aangerekende vergoedingen wordt doorgaans toegeschreven aan de beleggingsmethode die door de fondsbeheerder wordt gebruikt. Hoe actiever een fonds wordt beheerd, hoe hoger de beheerkosten die in rekening worden gebracht. Er zit een groot verschil tussen actief en passief beleggen.
Een agressief aandelenfonds dat zijn portefeuille bijvoorbeeld meerdere keren per jaar omzet op zoek naar winstkansen kost veel meer om te beheren dan een meer passief beheerd fonds. Denk bijvoorbeeld aan een indexfonds dat min of meer in een mandje met aandelen zit zonder veel handel.
Actief beheerde fondsen leiden over het algemeen tot hogere beheervergoedingen dan passief beheerde fondsen. Actief beheerde fondsen behalen echter niet noodzakelijkerwijs betere rendementen dan passief beheerde fondsen. In sommige gevallen doen deze het zelfs slechter.
Afkomstig van Instagram: Beleggingsinstituut.nl
Zijn hoge management fees de kosten waard?
Actieve fondsbeheerders vertrouwen op inefficiënties en verkeerde prijzen in de markt om aandelen te identificeren die het potentieel hebben om beter te presteren dan de markt. De efficiënte markthypothese heeft echter aangetoond dat aandelenkoersen alle beschikbare informatie en verwachtingen volledig weerspiegelen. De huidige prijzen zijn dus de beste benadering voor het bepalen van de intrinsieke waarde van een bedrijf.
Dit zou voorkomen dat iemand op een consistente basis verkeerd geprijsde aandelen exploiteert. Dit komt omdat prijsbewegingen grotendeels willekeurig zijn en worden aangedreven door onvoorziene gebeurtenissen. Daarom impliceert de EMH dat geen enkele actieve belegger consequent de markt gedurende lange perioden kan verslaan, behalve bij toeval. Daar zullen een hoop beleggers echter een andere mening over hebben.
Management fees en fondsen
De resultaten van fondsen rekening houdend met de management fees
Volgens decennia van Morningstar-onderzoek hebben actief beheerde fondsen met hogere kosten de neiging om ondermaats te presteren in vergelijking tot goedkopere passief beheerde fondsen in alle categorieën. Onderzoek door Nobelprijswinnaar William Sharpe heeft aangetoond dat:
Na aftrek van kosten, het rendement op de gemiddeld actief beheerde dollar lager zal zijn dan het rendement op de gemiddelde passief beheerde dollar voor een bepaalde periode
Sharpe concludeerde dat actieve fondsbeheerders slechter presteren dan passieve fondsbeheerders. Niet vanwege een tekortkoming in hun strategieën, maar vanwege de wetten van de rekenkunde. Willen actieve fondsbeheerders de markt met slechts 1% verslaan, dan zouden ze een extra rendement van meer dan 2% moeten behalen om de gemiddelde beheervergoeding van 1,19% te verantwoorden.
Vergoedingen voor hedgefondsbeheer
Hedgefondsen rekenen hoge vergoedingen die controversieel zijn geworden omdat de prestaties vaak achterblijven bij de markt. Hun vergoedingsstructuur wordt in Amerika gewoonlijk ” twee en twintig ” genoemd, omdat deze bestaat uit een vast bedrag van 2% van de totale vermogenswaarde en 20% van alle verdiende winsten.
Hoewel het plan vaak wordt bekritiseerd, is het de norm geweest sinds Alfred Winslow Jones zijn oprichting afrondde in 1949. Dit wordt vaak beschouwd als het eerste hedgefonds waardoor managers vaak lagere vergoedingen, prestatiehindernissen en clawbacks implementeren als de prestatie niet wordt gehaald.
DGA betekenis. Wat is een DGA?
Een DGA is een directeur grootaandeelhouder. Een fondsbeheerder heeft uiteraard veel te maken met management fees, en DGA echter ook. In Nederland ben je een DGA wanneer je een hoge bestuurlijke functie vervult bij een besloten vennootschap of naamloze vennootschap en een groot deel van de aandelen in het betreffende bedrijf bezit.
De management fee en DGA’s
Op het moment dat een DGA vanuit het betreffende bedrijf een management fee ontvangt wordt dit door de belastingdienst als salaris gezien. Zo zal een DGA dus een management besloten vennootschap oprichten. Deze management B.V. zal zichzelf vervolgens verhuren aan de DGA onderneming.
DGA salaris
Op deze manier worden de directietaken uit handen genomen. De DGA staat middels deze structuur niet op de loonlijst van de eigen vennootschap, toch ontvangt hij wel degelijk salaris. Voor de directeur grootaandeelhouder zijn hier fiscale voordelen van toepassing.
Salaris DGA zonder dergelijke structuur
Op deze manier hoeft de DGA namelijk slechts vennootschapsbelasting te betalen. Over 25% van het inkomen wordt dus belasting betaald in deze structuur. Als dergelijke structuur niet aangehouden zou worden dan zou de directeur grootaandeelhouder in de meest gevallen tegen het hoogste tarief in box 1 belast worden. Vermogensbelasting is een belangrijk aspect, ook in de beleggerswereld.
Management fees en fondsen conclusie
Kortom, fondsen werken uiteraard met name voor zichzelf. Wanneer de management fee in rekening wordt gebracht met het uiteindelijke rendement wat beleggers binnen dergelijke fondsen behalen dan valt te stellen dat fondsen ondermaats presteren. Wanneer beleggers zelf beleggen worden betere rendementen gemaakt.
Dit geldt echter alleen als er een bepaalde mate van voorbereiding, en dus scholing heeft plaatsgevonden. Beleggen leer je niet in een dag. Het is wél een investering van je tijd waar een leven lang profijt van ervaren kan worden.
