Wat is cost of equity?
De cost of equity is het bedrag dat een onderneming moet betalen aan haar investeerders om ze tevreden te houden. Het aantrekken van equity is in de meeste gevallen duurder dan het aantrekken van vreemd vermogen. Het voordeel van deze equity is dat deze niet terugbetaald hoeft te worden.
Als iemand in een bedrijf investeert kan deze persoon zolang het geld in de aandelen van dit bedrijf zit, het geld niet direct uitgeven. De investeerder loopt altijd het risico om het geïnvesteerde bedrag niet volledig terug te krijgen. Om deze reden wilt de investeerder in de meeste gevallen een vergoeding voor de investering. Deze vergoeding voor de investeerder wordt het dividend genoemd.
Het dividend wordt beïnvloed door de gezondheid van een bedrijf. Als een bedrijf veel reserves heeft opgebouwd is de kans groter dat het mogelijke tegenvallers overleefd. Als een bedrijf zich in moeilijke tijden verkeerd wordt er bezuinigd op de winstuitkering genaamd dividend. Investeerders hebben liever een jaar minder dividend dan dat het bedrijf mogelijk failliet gaat. In geval van faillissement kan de gehele investering verloren gaan. Het verlagen van het dividend gaat gepaard met een dalende populariteit van het aandeel. Het uit te keren bedrag aan dividend kan toenemen als er meer risico genomen wordt. Een investeerder wilt voor meer risico een grotere vergoeding.
De laatste optie waardoor het dividend kan toenemen is doordat het goed gaat in de markt en bedrijven moeten concurreren met elkaar om potentiële investeerders aan te trekken. Deze potentiële investeerders kunnen aangetrokken worden door het ophogen van het dividend. Ook de volwassenheidsfase waarin een bedrijf zich bevind speelt een rol in de hoogte van het dividend. Zie hier een instagram bericht met een verdere toelichting.
Cost of equity berekenen
Er zijn twee methodes om de cost of equity te berekenen. De eerste methode is het Dividend Kapitalisatie Model. Deze methode kan alleen gehanteerd worden bij bedrijven die dividend uitkeren aan haar aandeelhouders. Deze methode houdt geen rekening met de investeringsrisico’s. Het model genaamd de Capital Asset Pricing Model (CAPM) houdt wel rekening met de bijkomende risico’s.
Dividend Kapitalisatie Model
De cost of equity kan worden berekend door het dividend per aandeel voor het aankomende jaar te delen door de huidige aandelenkoers. Bij de uitkomst van deze som moet het dividendgroeipercentage nog worden opgeteld.
Het dividend per aandeel wordt door bedrijven ruimschoots voor het moment van uitkeren aangekondigd. Dit bedrag is te vinden in de jaarrekening van het bedrijf. Om te achterhalen wat de huidige aandelenkoers is moet de beurs geraadpleegd worden.
De dividendgroei is te berekenen door de huidige dividenduitkering te delen door die van het jaar ervoor. De uitkomst van deze som moet verminderd worden met 1 om op de dividendgroei te komen.
Voorbeeld: Shell hanteert een dividend per aandeel van ongeveer 64 cent per aandeel. De huidige aandelenkoers van shell is 19,38 euro en het groeipercentagedividend is 4%. In dit voorbeeld is de cost of equity 7%.
Capital Asset Pricing Model (CAPM)
Bij het CAPM wordt de cost of equity berekend aan de hand van de bijkomende risico’s binnen de markt. Als investeerders in een bedrijf investeren wordt er het risico gelopen dat de investering niks of zelfs verlies oplevert. Het spreekt voor zich dat investeringen met meer risico in de meeste gevallen ook een hoger rendement potentieel hebben. De cost of equity kan met de volgende formule berekend worden.
Het risicovrije rendement wordt als startpunt genomen in de berekening. In de praktijk is geen enkele investering geheel zonder risico’s, maar in deze formule worden deze risico’s verwaarloosd. Het risicovrije rendement is het minimale rendement dat een investeerder mag opleveren terwijl er geen risico aan verbonden zijn. In de meeste gevallen wordt het rendement op een kortlopende obligatie gehanteerd. De kans dat een gehele staat op korte termijn niet in staat is haar schulden af te betalen is minimaal. Door het lage risico wordt er in dit geval gezegd; bij geen risico wordt er een bepaald percentage aan rendement gerealiseerd. Het rendement dat wordt gerealiseerd op een kortlopende obligatie symboliseert het risicovrije rendement.
Het marktrendement is het rendement dat de markt realiseert waarin het aandeel zich bevind. In de meeste gevallen wordt in de berekening een gemiddelde genomen van het marktrendement van de afgelopen jaren. Door het risicovrije rendement van het marktrendement af te trekken krijgt de investeerder een duidelijk beeld van hoeveel het lopen van risico hem uiteindelijk zou kunnen opleveren.
Voorbeeld: Een investeerder kan zonder risico te lopen 3% rendement behalen door het kopen van obligaties. Als er zich een investeringsmogelijkheid voordoet waarin maar liefst 12% rendement gerealiseerd kan worden, moet de 3% er wel afgetrokken worden. Deze 3 procent kon namelijk behaald worden zonder risico te lopen. Deze 12% kan gerealiseerd worden doordat er risico gelopen wordt. Maar door het lopen van risico wordt er geen 12% rendement gerealiseerd, maar slechts 9%, omdat er al 3% gerealiseerd kon worden zonder het lopen van risico.
Dus door het verminderen van het marktrendement met het risicovrije rendement krijgt de investeerder een duidelijk beeld van hoeveel het lopen van het risico hem daadwerkelijk oplevert.
De Bèta geeft weer hoeveel risico de belegging vormt vergeleken met de gehele markt. Bij een bèta van 1 is de belegging gecorreleerd aan de markt waarmee de belegging vergeleken wordt. Dit betekent dat de investering niet veel zal afwijken van de beweging van de markt. Dit kan worden beschouwd als een investeringsmogelijkheid met een relatief laag risico. Bij een Bèta boven de 1 betekent dit dat de belegging volatieler is dan de markt. Als de markt stijgt, stijgt het aandeel dus nog harder. Bij een daling van de markt, daalt het aandeel nog harder.
Als de Bèta zich onder de 1 bevindt, betekent dit dat het aandeel minder volatiel is dan de markt. Door dit aandeel toe te voegen aan de portefeuille wordt het risico binnen de portefeuille verlaagt. Bij een getal onder de 0 doet het aandeel het tegenovergestelde van wat de markt doet. De bèta kan worden berekend door middel van de volgende formule;
Covariantie = verandering in de gehele markt vergeleken met de veranderingen van het aandeel.
Variatie = spreiding van de waarde van de markt als uiterste van het gemiddelde.
Deze bèta berekening kan een belegger inzicht geven in hoe volatiel de markt is en hoe riskant een aandeel is ten opzichte van de rest van de markt. Een aandeel dat niet veel risico toevoegt aan de portefeuille vergroot ook niet het potentieel op rendement.
Conclusie
In dit artikel wordt uitgelegd wat de cost of equity is en hoe deze berekend kan worden. De cost of equity is het bedrag dat een onderneming moet betalen aan haar investeerders om hen tevreden te houden en wordt beïnvloed door verschillende factoren, waaronder de gezondheid van het bedrijf en de marktomstandigheden. Er zijn twee methoden om de cost of equity te berekenen: het Dividend Kapitalisatie Model en het Capital Asset Pricing Model (CAPM), waarbij deze laatste methode rekening houdt met de bijkomende risico’s. Het is belangrijk voor bedrijven om de cost of equity te begrijpen en te berekenen om hun financiële gezondheid te kunnen evalueren en investeerders aan te trekken.
