Beleggen in grondstoffen?
Allereerst wil ik mij graag voorstellen. Mijn naam is Marco Haakmeester en ik ben een enthousiaste belegger. De laatste jaren heb ik me gespecialiseerd in de mijnbouwsector. Als werktuigbouwer heb ik kennis van de verschillende grondstoffen, wat deze sector extra boeiend maakt. Naast deze specialisatie wil ik op de hoogte blijven van en meer leren over brede ontwikkelingen in de markt. Hiervoor ben ik onder andere abonnee van Het Beleggingsinstituut. Twee jaar geleden heb ik bij André deelgenomen aan Coaching exclusief – een aanrader.
Volgens mij zijn grondstoffen nu extra interessant door een toenemende vraag vanuit een groeiende wereldbevolking en een stijgende welvaart. Je ziet het alleen niet terug in de prijzen. Dat is vreemd, gezien de historische toppen van de algemene aandelenmarkt en obligaties in de afgelopen tijd. Maar juist die lage prijzen bieden kansen voor beleggers. Bovendien wordt een aantal metalen niet meer in nieuwe, grote ondergrondse voorraden ontdekt. Ook goud en zilver vallen ook onder de commodities. Ga je daarmee aan de slag, dan kom je in Nederland al snel op het pad van Willem Middelkoop.
Via zijn fonds – waar ik ook in deelneem – heb ik zelf mijn eigen weg weten te vinden in de grondstoffenmarkt. Een van mijn eerste investeringen was Brixton Metals. Een junior met een zilverontdekking in Canada. Ik had keurig mijn huiswerk gedaan, zoals boorrapporten bestudeerd en uitgerekend wat er uit de grond te halen was. Helaas was ik wat te eenvoudig met factoren als locatie en marktsentiment omgegaan.
Gevolg: er is nog 20% van mijn oorspronkelijke investering over. Ik heb het bedrijf nog steeds in portefeuille, als herinnering om kritisch te blijven kijken. Ik heb geleerd waarom dit soort bedrijven brandende lucifers worden genoemd: er is beperkt geld in kas en elke dag kost meer geld. Inkomsten zijn er dus niet. Er moet dus iets gebeuren om niet failliet te gaan.
Een grote ontdekking. Tijd rekken. Opnieuw een aandelenuitgifte. Of goedkoop van de hand doen, verlies accepteren en onder een nieuwe naam een nieuw avontuur aangaan. Vandaar dat er over een goudmijn wel wordt gesproken als een gat in de grond met een leugenaar erboven. Want als je een paar miljoen uit de markt wilt ophalen voor een boorprogramma, dan moet je wel mooie verhalen kunnen vertellen.
Brixton heeft me nog iets geleerd. Mineralen komen vaak samen met andere mineralen voor. Wat eerst een zilverontdekking was kan later worden gepromoot als zink of kobalt. Het is een beetje afhankelijk van de vraag in de markt. Voor Brixton zie ik trouwens nog steeds mogelijkheden. Ze zitten in een mineraalrijk gebied en houden hun hoofd nog boven water. Nog net. Want in hun investors presentation van januari 2019 zijn ze op zoek naar joint venture partners voor vrijwel al hun projecten….
Mensen worden al eeuwen gefascineerd door de rijkdom uit de grond. Kijk naar de zoutmijnen in Polen (Wieliczka, nu een museum). Hier werd sinds de 13e eeuw zout gewonnen, toen een dure grondstof. Of de goudmijnen in Zuid-Afrika, waar in de afgelopen honderd jaar 40% van de huidige bovengrondse hoeveelheid goud vandaan is gekomen. De iconische foto bij dit artikel laat een stroom goudzoekers zien die aan het eind van de 19e eeuw in de Yukon op zoek gingen naar goud. Naar verluidt hebben de winkeliers in Seattle, die de uitrusting aan deze mannen verkochten, het meeste geld verdiend.
Heb je hier wel iets te zoeken als privébelegger? Ik denk van wel, zeker gezien de naderende tekorten. Vooral grote mijnbouwbedrijven betalen over het algemeen een redelijk dividend; 4% is vrij normaal. Wanneer de vraag naar grondstoffen tot hogere prijzen leidt, ligt er mogelijk ook een koerswinst in het verschiet. Ook zijn voor deze bedrijven opties met een looptijd van twee jaar beschikbaar. Aan de andere kant van het spectrum vind je de juniors, zoals Brixton. Brixton was voor mij een mislukking, maar ik heb inmiddels ook enkele bedrijven in portefeuille gehad die tien tot twintig keer over de kop gingen.
Hoewel het voor mij niet mogelijk is om op al mijn criteria in te gaan noem ik hier enkele vuistregels die ik zelf hanteer:
Spreiding is een must
Een volwassen bedrijf mag in mijn portefeuille 10% van de asset-allocatie uitmaken. De stop-loss kan in dat geval dicht bij de aankoopkoers liggen. Voor sommige juniors calculeer ik tot 100% verlies in. Het mag dan ook slechts een klein gedeelte uitmaken van de portefeuille, soms minder dan 1%. TA kan het nodige inzicht geven. De stijgers houd ik vast, ook al overschrijden ze de 10%. Mijnbouwgiganten zoals BHP en RIO hebben ook voor twee jaar optieseries, waardoor een Beleggingsinstituut-optieconstructie mogelijk is. Zelf heb ik voor mijn portefeuille een model ontwikkeld waarmee ik de risico’s en asses-allocatie per positie manage.
Spreid ook in grondstoffen
Goud, zilver, koper, nikkel, zink, lithium etc. Bedenk ook dat veel grondstoffen in een mix uit de grond komen.
Dreigende tekorten lijken het interessantst
Ijzer en olie zijn nog ruim voorradig en lijken daarom minder interessant. Maar Rockefeller heeft veel geld verdiend met olie, een grondstof die zeker toen niet zeldzaam was. Sluit daarom niets op voorhand uit. Vraag je ook af wat de vraag kan beïnvloeden.
Zoek spreiding in de levensfase van mijnbouwbedrijven
Juniors zijn spannend en geven reden tot veel fantasie. Er zijn voldoende voorbeelden van 100-baggers (beleggers kregen honderd keer de oorspronkelijke aanschafprijs uitbetaald). Maar een redelijke koersstijging in een volwassen bedrijf kan ook lonend zijn, zeker wanneer dit een groter deel uitmaakt van de portefeuille.
Maak je eigen huiswerk
Volg niet blind een internetnaam. Een aantal criteria: kijk naar de balans van een bedrijf, de LOM (life of mine, oftewel na hoeveel jaar is de mijn uitgeput), het aantal mijnen en of het management aandelen in het eigen bedrijf heeft. Bedenk waarom dit bedrijf het goed gaat doen.
Ik kijk ook naar de politieke situatie in een land
Nationalisatierisico’s zijn bijvoorbeeld hoger in Argentinië dan in Canada. Persoonlijk beleg ik ook in een land als Congo. Voor mij is daarbij van belang welke verantwoordelijkheid de onderneming neemt. Een goede onderneming zorgt voor onderwijs, gezondheidszorg en veilige bedrijfsomstandigheden. Bij twijfel neem ik contact op met Investor relations.
Tot slot: ‘The rising tide lifts all boats’.
Als de grondstoffensector weer in de belangstelling van beleggers komt, gaat de hele sector omhoog. Het omgekeerde is ook waar. In een bearmarkt kan je veel moeite stoppen in het juiste bedrijf, maar slechts enkele kunnen zich onttrekken aan de neerwaartse kracht van de markt. Geduld is daarom een belangrijke eigenschap. Zoals Jesse Livermore eens zei: ‘It never was my thinking that made the big money for me. It always was my sitting.’
